درخت میخک، بومی جزایر ملوک و شرق اندونزی بوده و در تاتزانیا، ماداگاسکار، برزیل و سایر نواحی معتدل و گرمسیر وجود دارد و به سبب زیبائی خاصی که دارد، امروزه در غالب نوای دنیا بهعنوان درخت زینتی پرورش داده میشود. میخک، درختی است به ارتفاع ۱۰ – ۱۲ متر، مخروطی با برگهای همیشه سبز و ناخزان که در سراسر سال سبز میباشد. غنچههای خشک شده این درخت که مصرف طبی و ادویهای دارد به شکل میخ کوچک است به همین علت آن را در فارسی میخک نامیدهاند و حتی نام انگلیسی آن نیز به معنای میخ میباشد.
1- تحریک دستگاه گوارش و کمک به هضم غذا و متابولیسم:
در طب سنتی چین از این چاشنی برای درمان حالت تهوع و مشکلات گوارشی استفاده میشود. میخک جریان آنزیمی را افزایش داده و در نتیجه فعالیت گوارشی را تقویت میکند. به علاوه میخک تأثیر بیحسی موضعی دارد و به همین دلیل برای درمان معده درد و حالت تهوع مفید است.
2- کاهش درد دندان:
استفاده از میخک برای کاهش دندان درد موثر است و همچنین به کاهش عفونتهای دهانی کمک میکند. آغشته کردن محل پوسیدگی دندان به روغن میخک در تسکین درد دندان موثر است.
میخک تقویت کننده مغز است و کسانی که حافظه ضعیف دارند باید از دم کرده میخک استفاده کنند
اوژنول همانند بیحسکنندههای موضعی موجب مهار هدایت پیامها از گیرندههای حس درد به طور محیطی میشود و با مهار التهاب و تاثیر بر مسیر درد به صورت مرکزی موجب تسکین درد مزمن نیز می گردد. میخک در حدود 20 برابر قدرتمندتر از اوژنول و دیگر ترکیبات ضد درد می باشد.
3- درمان سرفه:
جویدن میخک به همراه یک تکه کوچک از نمک معمولی به تولید بیشتر آب دهان کمک کرده و در نتیجه تحریک پذیری در گلو را کاهش میدهد.
4- کاهش استرس و آرام کردن تنشهای روانی:
اگر احساس میکنید استرس دارید مقداری آب را به همراه کمی برگ ریحان، برگ نعنا و میخک بجوشانید سپس از این جوشانده برای تهیه چای سیاه استفاده کنید. این نوشیدنی را همراه با کمی عسل مصرف کنید. معجون گیاهی به دست آمده، تنشهای شما را تسکین میدهد.
5- میخک درمان کنندهی سرطان است و حتی از ابتلا به سرطان نیز جلوگیری میکند.